مشکل رنگ آمیزی و پایان پارچه های ابریشمی: تأثیر بی نظمی فیبر طبیعی بر پایداری رنگ

پارچه های ابریشمی ( پارچه ابریشمی نویلی ) به تدریج به دلیل درخشش طبیعی ، تنفس و بافت خشن بی نظیر ، به یک ماده محبوب در زمینه مد پایدار تبدیل شده اند. با این حال ، فرآیند رنگرزی و پایان در تولید آن با چالش های قابل توجهی روبرو است - ساختار نامنظم الیاف طبیعی منجر به پایداری رنگ ضعیف می شود که مستقیماً بر کیفیت و ارزش تجاری محصول نهایی تأثیر می گذارد.

منبع بی نظمی فیبر
ابریشم از الیاف کوتاه و زباله ابریشم در تولید ابریشم نوترکیب می شود. الیاف آن ویژگی های زیر را دارند:
طول ناهموار: درهم آمیختن الیاف کوتاه منجر به یک سطح ناهموار پارچه می شود.
اختلاف قطر: الیاف ضخامت های مختلف میزان جذب رنگ را دارند.
سطح خشن: ساختارهای متخلخل مستعد ابتلا به ناخالصی های جاذب هستند و در یکنواختی رنگ آمیزی دخالت می کنند.

این خصوصیات باعث می شود که رنگ به طور ناموزون بین الیاف ، مستعد لکه های رنگ و اختلاف رنگ نفوذ کند و به دلیل اصطکاک یا شستشو پس از رفع (سرعت کم رنگ) به راحتی محو می شود.

تناقض اصلی روند رنگرزی و پایان
رنگ آمیزی ابریشم سنتی به یکنواختی و سطح صاف فیبر متکی است ، اما "نقص" ابریشم به برچسب سبک آن تبدیل شده است. برای حفظ بافت طبیعی ، باید از درمان بیش از حد شیمیایی جلوگیری شود ، که منجر به معضل در این فرآیند می شود:
مشکل پیش درمانی: پالایش معمولی (حذف سرسین) ساختار الیاف کوتاه را از بین می برد و بر کرکی پارچه تأثیر می گذارد.
محدودیت های انتخاب رنگ: اگرچه رنگهای واکنشی سازگار با محیط زیست هستند ، اما برای ترویج رنگرزی به رسانه های با نمک بالا نیاز دارند که باعث تورم فیبر و خطرات گل رنگی می شود.
راندمان تثبیت پایین: الیاف نامنظم دارای مساحت بزرگی هستند و فیکسچرهای سنتی برای پوشاندن یکنواخت دشوار است.

راه حل های نوآورانه
فناوری پیش درمانی آنزیم بیولوژیکی:
از سلولز یا پروتئاز برای تخریب ناخالصی های روی سطح فیبر به روش جهت استفاده کنید ، استفاده از معرفهای شیمیایی را کاهش داده و بافت طبیعی فیبر را حفظ کنید. آزمایشات نشان می دهد که درمان آنزیم می تواند یکنواختی رنگرزی را 20 ٪ -30 ٪ بهبود بخشد.
رنگهای واکنشی کم نمک و رنگ آمیزی گام به گام:
رنگهای ثابت با مقاومت بالا ، همراه با رنگ آمیزی کنترل دمای تقسیم شده (مانند نفوذ درجه حرارت پایین ، در مرحله اول ، تثبیت دمای بالا) ، برای کاهش اختلاف رنگ ناشی از تورم بیش از حد فیبر ایجاد کنید.

کاربرد نانو پرورش دهنده ها:
از نانوذرات (مانند سیلیس) استفاده کنید تا فیکسچر را برای تقویت چسبندگی آن به سطح فیبر خشن و بهبود سرعت رنگ در 1-2 سطح (استاندارد ISO) تقویت کنید.

هرچه مقررات زیست محیطی سخت تر شود ، توسعه رنگهای مبتنی بر زیستی و فناوری رنگرزی بدون آب (مانند رنگرزی فوق بحرانی) ممکن است به یک نقطه پیشرفت تبدیل شود. علاوه بر این ، استفاده از الگوریتم های AI برای پیش بینی رابطه بین ساختار فیبر و اثر رنگرزی می تواند به کنترل دقیق فرآیند برسد.

مشکل رنگ آمیزی و پایان پارچه های ابریشمی در اصل یک بازی بین مواد طبیعی و استانداردهای صنعتی است. فقط با متعادل کردن "زیبایی شناسی نقص" و نوآوری تکنولوژیکی می توان حداکثر پتانسیل این ماده پایدار را منتشر کرد .